De Dokwerker

Schokkend, Frankrijk hield oud president de hand boven het hoofd

Soms lees je iets waarvan je denkt: hè. Zo vond ik het enerzijds opvallend dat Finland de kant van nazi-Duitsland koos en daarmee in feite net zo fout was als Hitler en zijn handlangers. Maar aan de andere kant was het ook weer niet zo gek, Finland was sterk afhankelijk van Rusland en die hadden een pact gesloten met Hitler. Toen die het in zijn hoofd haalde Rusland binnen te vallen werden de kaarten opnieuw geschud maar Finland bleef aan de kant van Duitsland staan.
Had anders gekund en gemoeten natuurlijk.

Maar er is iets opmerkelijker!

Nazi Frankrijk

Zeker, Frankrijk heeft erg geleden onder de Duitse bezetting en er zijn veel Joden weggevoerd en de bevolking leed ook daar honger. Maar Frankrijk is een groot land dat moeilijk onder controle was te krijgen, het dichtbevolkte Nederland was sneller te overlopen en gaf zich dan ook na vijf dagen al over aan de nazi's.

In Frankrijk was sprake van een bezettingsmacht, maar niet geheel Frankrijk was bezet, een deel symphatiseerde openlijk met de Duitsers. Rond de plaats Vichy heerste zelfs een euforische stemming toen maarschalk Pétain zijn eigen regering installeerde. In juni 1940 werd hij premier, een maand later president. Daar was weinig voor nodig want Charles de Gaulle zat net als Wilhelmina hoog en breed in Londen.
Op 3 juni gooiden de Duitsers bommen op Parijs, tien dagen later liepen de Duitsers er door de straten. Tien dagen daarna liet zelfs Hitler zich zien, demonstratief liepen de nazi's de Eifeltoren op.
Pétain was een wonderlijk figuur. Uit de Eerste Wereldoorlog was hij als held gekomen maar twintig jaar later koos hij de kant van zijn voormalige vijand. Na de oorlog werd hij ter dood verorodeeld maar De Gaulle was genadig en spaarde zijn leven. In 1951, Pétain was toen 95, overleed hij in gevangenschap.
Bijna de helft van Frankrijk viel onder zijn bewind. Na de val van nazi-Duitsland trok De Gaulle zegevierend door het land maar tegen alle verwachtingen in werden veel overheidsdienaren gespaard. Sterker nog, decennia lang werd er amper gesproken over de collaboratie met de Duitsers door een groot deel van Frankrijk. Belangrijke figuren uit die tijd kregen zelfs hoge posten bij de overheid een één van hen wist het jaren later zelfs tot president te schoppen: François Mitterand.

Nog altijd niet schuldbewust
Pas in 2009 gaven de Fransen toe dat vele lagen van het overheisapparaat betrokken waren geweest bij de collaboratie en het wegvoeren van Joden. Maar tot op de dag van vandaag heeft geen één president zich uit willen laten over deze kwestie. Laat staan dat er excuses worden aangeboden.

Weetje
François Mitterand overleed in 1996. Tijdens de zogenaamde Vichy-regering was hij mede veranwoordelijk voor de opvang van krijsgevangenen. Na de oorlog ontkende hij aanvankelijk maar dat hield niet lang stand. Ook de ontkenning dat hij zou zijn onderscheiden voor zijn inzet hield geen stand.

Hij wees op zijn verzet tegen de Duitsers, maar die daden dateren pas van nadat de Duitsers terrein begonnen te verliezen. De nazi's trokken Zuid-Frankrijk ondanks de medewerking van velen onder leiden van maarschalk Pétain binnen en maakten jacht op overlopers, waaronder Mitterand die echter net op tijd wist te ontkomen en naar Londen te vluchten.

In Engeland ontmoette hij De Gaulle, de beide mannen konden slecht samen door één deur. De Gaulle wist ongetwijfeld van het verleden van Mitterand die zich nu als vertegenwoordiger van krijgsgevangenen presenteerde.

Mitterand was één van de voorstanders van een groot verenigd Europa van het eerste uur.

Er is een Franse film die de donkere kant van Frankrijk goed in beeld brengt: La Raffle