De Dokwerker

Willem Sassen, wel of geen dubbelrol?

Willem Sassen (geboren in Geertruidenberg in 1918 en overleden in Chili in 2002)
Sassen was een Nederlandse journalist, onder andere was hij hoofdredacteur van de 'Courant Nieuws van de Dag'. Na de oorlog werd hij gepakt maar wist te ontsnappen, hij vluchtte naar Chili.
Het verhaal gaat dat hij een dubbelrol heeft gespeeld. Sassen is veroordeeld, maar zat nooit één dag in de gevangenis.

Willem Sassen was 22 toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, zijn ouders goten hem het fascisme met de paplepel in. Zijn vader Jan was NSB'er en burgemeester van Veghel, ze woonden echter in Breda waar de familie bekend stond als 'zeer aanwezig'. Willem had vier zusters en één broer, Alphonse, die net als Willem toetrad tot de SS. Willem was al voor de oorlog een rebel, hij was betrokken bij een ondergrondse groepering in België die zich stoorden aan de vele eremonumenten voor de oorlogsslachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Ze bliezen enkele daarvan op. Ook had Willem contacten met gelijkgestemde groeperingen in het buitenland,waaronder de IRA.

Tijdens de oorlog werd Willem oorlogscorrespondent voor de SS aan het Oostfront, hij was de stem voor de SS in Nederland. Nadat hij zwaargewond was geraakt werd hij hoofdredacteur van het Nieuws van de Dag, dat duurde maar kort want hij schreef over de verschrikkingen onder de nazi-bezetting en riep de bevolking op tot plunderingen waarop de Gestapo hem ontsloeg. Hij bleef werkzaam voor de SS en werkte zich op tot Untersturmführer, de laagste rang onder officieren.
Toen de oorlog op zijn einde liep werd Sassen (toen 27) gevangen genomen, maar op 15 december 1945 wist hij te ontsnappen. Hij voerde een een-akter op voor de Canadezen, die ging over een man die ontsnapte. Sassen liep van het podium en ontsnapte via de toiletten waar van de buitenkant de tralies waren doorgezaagd. Wonderlijk uiteraard, Sassen moet hierbij hulp hebben gehad van buitenaf.
Hij vluchtte naar Antwerpen waar hij de naam aannam van een Jood die in Auschwitz was vergast. De Belgische jusitie kwam hem op het spoor en leverde hem uit aan Nederland, opnieuw wist hij aan zijn bewakers te ontkomen, want de trein kwam zonder Sassen aan.

Via zijn IRA contacten kon hij zich bijna twee jaar lang verborgen houden in Ierland, op 23 september 1948 ging hij naar Argentinië, het verhaal gaat dat SS-vrienden van Odessa (link) hem hielpen. Hij kreeg er niet alleen onderdak, maar ook een baan, het Duitse weekblad Stern nam hem aan als Zuid-Amerika deskundige. Later ging hij ook schrijven voor het Amerikaanse blad Time en werd hij correspondent voor De Telegraaf.
Hij hielp, al dan niet als onderdeel van Odessa, andere nazi's naar Argentinië te komen. Tijdens een ontmoeting in 1952 tussen Peron en Prins Bernhard was Willem Sassen tolk. Pas in 1960 kwam men er in Nederland achter waar Sassen zat, Prins Bernhard had toen al acht jaar zijn mond gehouden.


In zijn huis in Argentinië interviewde hij, de toen eveneens in Argentinië woonachtige, Adolf Eichmann om de biografie van deze nazi te schrijven die na zijn dood moest worden uitgegeven. In plaats daarvan leverde Sassen zowel Eichmann als de bandopnames uit aan de Mossad. Onder andere zei Eichmann dat de Holocaust was mislukt omdat niet alle tien miljoen Joden waren uitgeroeid. Sassen had in vier maanden tijd meer dan zeventig bandjes van een half uur opgenomen met gesprekken tussen hem en Adolf Eichmann.
Op 11 mei 1960 werd Adolf Eichman door de Mossad uit Buenos Aires ontvoerd.

Adviseur van dictators

Later werd Sassen adviseur van de president van Argentinië, Peron en van dictators als Pinochet (Chili) en Stroesner (Paraguay.) Juan Peron was militair en president van Argentinië van 1946 tot 1955 en van 1973 tot 1974. In 1955 werd hij door een militaire coupe afgezet. In 1973 maakte hij zijn comeback, maar dat was van korte duur, want hij overleed een jaar later.
Augusto Pinochet was dictator van Chili nadat hij met hulp van de CIA president Salvador Allende vermoord had en zijn rol gedurende 27 jaar overnam. In 1990 lieten de Amerikanen de dictator vallen.
Alfredo Stroessner was de zoon van een Duitser uit Beieren die met een Paraguayaanse was getrouwd. Stroessner was van 1954 tot 1989 president van Paraguay, na zijn afzetting werd Brazilië zijn laatste rustoord.
Alle drie de landen waren belangrijke partners van de Verenigde Staten die rust en eenheid wilde op het continent. Sassen heeft daarin een zeer belangrijke rol gespeeld.

In Zuid-Amerika zette Sassen samen met zijn broer Alphons en Otto Skorzeny, Klaus Barbie en Friedrich Schwend een netwerk op dat gefinancierd werd door de Duitse geheime dienst. Op deze wijze loodste de Duitsers militair materieel door naar Zuid-Amerikaanse dictaturen. Aan de rol van Sassen kwam een einde nadat de bandopnamen van Sassen gebruikt werden in het proces tegen Adolf Eichmann die door de Mossad naar Israël was ontvoerd.
Oud-nazi's waren woedend op Sassen omdat ze het vermoeden hadden dat hij de man was geweest die de Mossad op het spoor van Eichmann had gezet. Sassen had de banden niet alleen aan de Mossad gegeven, maar ze ook verkocht aan grote bladen, het bracht hem een enorme welvaart.
Zijn contacten in de wapenhandel voerden hem in de zeventiger jaren terug naar Argentinië, hij leverde groot wapentuig aan vele landen. In 1994 gaf Willem Sassen een interview over zijn oorlogsverleden voor de Argentijnse televisie waarna hij ziek werd en naar Chili verhuisde.

Dubbelrol

Over de dubbelrol van Willem Sassen doen de meest vreemde verhalen de ronde. Zijn kortstondige verblijf bij de Nieuws van de Dag werd gezien als een daad van verzet. Zijn rol als adviseur van dictators zou ingegeven zijn door de geheime diensten van westerse landen en de opsporing van Josef Mengele, de beularts van Auschwitz, was zijn werk waarvoor hij betaald zou zijn geweest door de Israelische geheime dienst, de Mossad. Tot aan de dood van Mengele zou Sassen maandelijks 5.000 Dollar hebben ontvangen, aldus twee oud Mossad agenten.

De interviews die hij had met Eichmann zouden eveneens geregisseerd zijn geweest door de Mossad, maar wat daar van waar is zal altijd ongewis blijven omdat Sassen nimmer zijn memoires heeft geschreven en zijn zeven kinderen nooit iets hebben gehoord van Willem over zijn eventuele dubbelrol.
Sassen werd na de oorlog In België bij verstek veroordeeld tot de doodstraf en in Nederland tot twintig jaar cel, maar er werd nooit om zijn uitlevering gevraagd, terwijl men precies wist waar hij zat. Ook dit wordt gezien als bewijs dat Sassen voor geheime diensten werkte. Hij is enkele malen in Nederland en Duitsland op vakantie geweest met een Duits paspoort dat hij gekregen had omdat hij als oud-SS'er formeel als Duitser werd beschouwd..
Ook zijn ontsnappingen vlak na de oorlog zouden het werk zijn geweest van inlichtingendiensten die in Sassen een ideale spion zagen voor Zuid-Amerika.

Willem Sassen overleed ergens in 2002 in Santiago de Chili, zijn dochter Saskia Sassen, geboren 5 januari 1949 is een bekend sociologe, daarnaast had Willem nog zes kinderen.
Alphonse Sassen werd later ontmaskerd als een even grote (s)pion van buitenlandse veilgheidsdiensten als zijn broer. Alphonse overleed op 16 september 2008 in Quito, Ecuador.
Zowel Willem als Alphonse betrokken veel wapens van het Oostenrijkse bedrijf Mannlicher Steyr.


Willem Sassen was een opportunist die alles over had voor een lekker leventje, hij ging daarbij als journalist figuurlijk over lijken, als wapenhandelaar letterlijk. Sassen was geen SS'er in hart en nieren, hij gebruikte het als instrument, net als dat hij zijn nazi-vrienden gebruikte. Sassen stond bekend als een charmeur die zowel mannen als vrouwen kon 'inpakken'.