De Dokwerker

Geroofd meubilair

Dat de Duitsers van de Joden af wilden is genoegzaam bekend, maar wat er vervolgens met de spullen van de weggevoerden gebeurde veel minder. Als ik aan het eind van het verhaal begin kom ik in Rusland terecht. Wagonladingen vol met spullen stonden in Duitsland te wachten op een 'nieuwe eigenaar' toen de Duitsers hals over kop vertrokken en de Russen het oosten van Duitsland bezetten.
Veel kunst en meubels verdwenen toen voorgoed.

Zodra een Joods gezin op transport was gesteld verdween hun inboedel. Veel werd door de buren geroofd, want Abraham Puls moest eerst de sleutels ophalen bij de Duitsers, hij kwam dikwijls te laat. Als hij klaar was kwam de buurt alsnog de rest ophalen, wat doorgaans niet veel meer was. Tot aan de wasmand werd door Puls meegenomen.
Puls was een angstaanjagende NSB'er met veel macht omdat hij gesteund werd door de nazi's, zowel de Duitsers als dus de NSB'ers. Puls rammelde met zijn enorme bos sleutels, dan wist iedereen direct hoe laat het was.

Duits bezit
Wat bij de Duitsers terechtkwam werd vaak beschreven, Duitsers staan erom bekend dat ze 'gründlich' zijn en dat werkte na de oorlog in hun nadeel toen de lijsten dienden als bewijs dat er inboedels waren geroofd uit de huizen van Joden. De meesten kwamen niet terug, maar degenen die het lukte de verschrikkingen van de concentratiekampen te overleven en een beroep deden op de Duitse overheid vingen vaak bot omdat er veel naar Oost-Duitsland was verdwenen. Zoals bekend is Duitsland decennia lang verdeeld gebleven tussen West en Oost Duitsland.
Wat naar Rusland is gegaan bleef Russisch bezit. Poetin zei al eens dat Russische soldaten ervoor betaald hadden met hun bloed. Over de miljoenen dode Joden had hij het maar even niet.

Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg

De ERR was vernoemd naar haar leider Alfred, deze roversbende was er verantwoordelijk voor dat België en Nederland leeggeroofd werden. Daarbij ging het niet alleen om meubels, maar ook om kunstwerken, muziek, bibliotheken en inventarissen uit kerken.

Ik kwam in contact met iemand die mij vroeg of het klopte dat in beslag genomen spullen na de oorlog werden geveild. Zij had een tafel van haar opa en wilde er eigenlijk vanaf tenzij de tafel historische waarde had. Hier lopen twee verhalen door elkaar, dat kan de schrijfster niet weten uiteraard.

In beslag genomen spullen werden door Abraham Puls soms al doorverkocht voordat de Duitsers de inboedel geleverd kregen en ze konden opslaan. Bijna 30.000 huishoudens werden door Puls leegehaald dus dat er veel verkocht werd voor het einde van de oorlog is wel zeker. Derze spullen waren echter niet gekenmerkt, daar keek Puls natuurlijk wel voor uit.
Dat iemand dus een tafel heeft gekocht op een veiling voor 1945 is ondenkbaar. Wel waren er spullen gestempeld door de Duitsers, dat verdween naar de depots, Duitse huishoudens en naar Rusland toen die begin 1945 Oost-Duitsland binnenvielen.

Veilingen
Mij is bekend dat er vlak na de oorlog meubels werden verkocht tegen afbraakprijzen, dat gebeurde door de ambtenaren die depots vonden die nog niet waren leeggehaald door de Duitsers. Daar kunnen afgestempelde voorwerpen onder zijn geweest.

Onderstaande stempel stond in een tafel waarover Nathalie mij als volgt mailde:
Hoewel mijn grootvader de oorlog heeft meegemaakt ben ik me er van bewust dat ik er heel erg weinig over weet. Jouw website is erg mooi om deze informatie te verkrijgen. Ik kwam op jouw website omdat ik specifiek opzoek ben naar informatie.
Namelijk; wat gebeurde er met de bezittingen van gearresteerde Joden in de oorlog? Wat ik begrijp werd veel ervan geroofd en/of verkocht. Mijn opa had namelijk een tafel in zijn bezit waarvan hij beweerde dat deze van een Joods gezin is geweest dat na de oorlog niet meer terug was gekomen. Hij vertelde dat de bezittingen werden gestempeld en na de oorlog werden geveild aan (arme) Amsterdammers.
Nu is mijn opa inmiddels overleden en heb ik deze tafel in mijn bezit. Erg mooi is hij niet maar weggooien vind ik ook niet prettig omdat er mogelijk best wat geschiedenis aan de tafel is verbonden. Mijn vraag aan jou is dus, kan dit verhaal ongeveer kloppen? Werden meubels in beslag genomen en voorzien van stempels in Amsterdam? Is dat iets wat bekent klinkt of is het simpelweg niet waar? In dat geval heb ik veel minder moeite met het wegdoen van deze tafel.