De Dokwerker

Veroordeeld en toch...

Toen Klaas Faber op 25 mei 2012 overleed vroeg ik me af of met hem de laatste oorlogsmisdadiger uit de Tweede Wereldoorlog in vrijheid was gestorven of dat er nog meer Nederlandse nazi's onder de hoede van de Duitse regering hun laatste dagen sleten als vrij man.

Het Duitse ministerie van justitie stelt zich op het standpunt dat het aan verdachten zelf is om te bepalen of zij naar Nederland gaan voor een proces. Deze gotspe is stuitend temeer het een Duitse wet uit 1943 is (Führererlass) die uitlevering in de weg staat, het simpelweg aanpassen van die wet kan oorlogsmisdadigers de straf bezorgen die zij verdienen.
Maar de Duitse regering stuit iedere keer op bezwaren van oude mannetjes uit, met name, Zuid-Duitsland. De zogenaamde Hitlerwet blijft van kracht waardoor iedereen die ooit een Duits uniform heeft gedragen Duitser is en Duitsers worden nu eenmaal niet uitgeleverd, ook al zijn zij gevluchtte en vaak ook veroordeelde oorlogsmisdadigers.
De EU heeft de uitwerking van de wet inmiddels nietig verklaard. Dat biedt perspectief. Zou je denken. Maar anno 2015 is er nog geen beweging in de Duitsers te krijgen.

Een van die criminelen was dus Klaas Carel Faber (link) die in vrijheid stierf. Een andere nog levende Nederlander met bloed aan de handen was Heinrich Boere (link) die in een Duits gevangenen-ziekenhuis overleed.
Maar naast de oorlogsmisdadigers waarvan we de naam niet kennen is er een die lang vrij man bleef.

Siert Bruins

Het 'beest van Appingedam bleef lang een vrij man, dat kwam vooral door de Duitse justitie. Die lieten in 2013 weten dat ze geen gronden zagen om Bruins op te pakken omdat hij nu eenmaal al veroordeeld is. Dat hij zijn (dood-) straf ontliep door te vluchten naar Duitsland waar hij met open armen werd ontvangen speelde lennelijk geen rol voor de Duitsers.
Er was even een kleine opening, Bruins was ook verantwoordelijk voor de dood van iemand waarvoor hij niet terecht heeft gestaan en dus ook niet veroordeeld.

In het plaatsje Altenbreckenfeld, op de scheidslijn van het Ruhrgebied is het bedrijf 'Zaunbau aller Art' gevestigd, het is opgericht door Siert Bruins en bestaat al bijna een halve eeuw. Het was dezelfde Siert Bruins die lid was van de SD en in een proces schuldig werd bevonden aan de moord op de gebroeders Sleutelberg. Het vonnis luidde: de doodstraf.
Bruins zat vanaf 1980 na een Duits proces vijf (van de zeven) jaar in een Duitse cel voor zijn handelen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De Duitse historicus dr. Stephan Stracke wilde Bruins voor de rechtbank dagen wegens de moord op verzetsman A. K. Dijkema uit Bierum. Bruins schoot vermoedelijk de toen 36-jarige landbouwer in de nacht van 21 op 22 september 1944 in Appingedam dood. In ieder geval was hij bij de moord aanwezig en deed niets om dit te voorkomen. Dit nieuwe feit leek voldoende om een aanklacht tegen Bruins in te dienen, hem te laten arresteren en berechten.

A.K. Dijkema heet voluit Aldert Klaas Dijkema maar op de 'Erelijst van gevallenen 1940 - 1945' (directe link) stond zijn naam gespeld als Albert, met een 'B' dus in plaats van met een 'D'.
Op verzoek van De Dokwerker heeft het NIOD dit veranderd, helaas, maar begrijpelijk, kon dat niet meer op de originele lijst die bij de ingang van de Tweede Kamer ligt.

Vervolging op handen?

Eind november 2012 werd bekend dat de Duitse justitie inderdaad bovenstaande zaak heeft opgepakt en Bruins heeft aangehouden, maar dat betekende niet dat hij vast kwam te zitten. Bruins zou vervolgd gaan worden, maar kreeg (zeer) ruimschoots de tijd om de vervolging in alle vrijheid aan te vechten. De Duitse jusitie meent over voldoende bewijzen te beschikken, maar zelfs als het al tot een rechtzaak was gekomen was het maar de vraag geweest of Siert Bruins ook maar één minuut in de gevangenis zou hebben doorgebracht.
De kans was groot dat hij op humanitaire gronden (!) tot husarrest zou worden veroordeeld, hetgeen voor Bruins weinig verschil maakt met zijn huidige situatie. Een veroordeling zou echter wel enige genoegdoening geven aan de nabestaanden van zijn slachtoffers.

Naschrift december 2013
Bruins is inmiddels voor de rechtbank verschenen en kreeg levenslang te horen. Begin 2014 is de uitspraak.

Naschrift februari 2014
De rechtbank achtte Bruins toch niet in staat om terecht te staan. Het OM is het hier niet mee eens en gaat hiertegen in hoger beroep.

Naschrift augustus 2014
Ik lees iets heel onbevredigends, Siert Bruins komt met de schrik vrij. Het OM trekt om mij onbekende redenen het beroep tegen de beslissing van de rechtbank in. Hierdoor is Bruins vrij man.

Naschrift september 2014
Siert Bruins werd niet in staat geacht terecht te staan wegens gezondheidsredenen.

Naschrift december 2014
Na commotie omtrent de vermeende gezondheidstoestand van Bruins haast het Duits openbaar ministerie zich om te verklaren dat er onvoldoende bewijzen zijn om Bruins te vervolgen.

Naschrift oktober 2015
Siert Bruins is op 28 september 2015 overleden. Na het sepot van zijn zaak heeft deze rat dus nog 14 maanden in vrijheid geleefd.

Andere gevluchtte Nederlandse oorlogsmisdadigers

Het Simon Wiesenthal Centrum stelde in 2013 dat er nog een levende Nederlander was die oorlogsmisdaden zou hebben gepleegd. Efraim Zuroff van het centrum verklaarde nieuwe informatie te hebben over deze man en dat hij al eerder in de gevangenis zou hebben gezeten voor andere oorlogsmisdaden. De man zou woonachtig zijn in Nederland, zijn naam werd niet bekendgemaakt, uit betrouwbare bron weet ik echter dat het hier om Jacob Luitjens gaat.
Volgens het Justitieel Parket Oost-Nederland wordt Luitjens niet langer gezocht voor oorlogsmsdaden. Van het Simon Wiesenthal Centrum is waarschijnllijk niets meer vernomen omdat Nederland het niet nodig vindt mee te werken.

   Heinrich Boere (Duitsland)

   Klaas Carel Faber (Duitsland)

   Jacob Luitjens (Canada)

OVERIGE VOORTVLUCHTIGE OORLOGSMISDADIGERS